Ronduit slecht

Het is eigenlijk een schande dat ik mijn tijd ga besteden aan deze coureur. Ik kijk nu zo’n negen jaar Formule 1 en in die negen jaar heb ik nog nooit zo’n slechte F1 coureur voorbij zien komen. Szolt Baumgartner en Nicolas Kiesa deden een aardige poging, maar voor mij de slechtste F1 coureur die ik heb meegemaakt is toch wel Juyi Ide.

Juyi Ide

Juyi Ide. Ide kwam welgeteld vier races in actie voor het Japanse team van Super Aguri.  Waarom het gelukkig maar bij vier races bleef? Hij was zo slecht dat de FIA hem zijn licentie ontnam. En terect. De man was een gevaar op het circuit. Dan moet ik er wel bij toevoegen dat de Japanner reed bij een achterhoede team, wat hem nog gevaarlijker maakte. Elke keer als Ide op een rondje werd gezet hield je je hart vast. Zou ie wel weten dat zo’n blauwe vlag betekend dat ie aan de kant moet. Weet ie uberhaupt wel hoe hij aan de kant moet gaan. Andere coureurs moeten dikwijls doodangsten hebben uitgestaan wanneer ze de achterkant van Ide’s Super Aguri voor zich zagen.

Hoe het begon voor deze slechte coureur. Oud Formule 1 coureur Aguri Suzuki had een droom. Zijn droom? Een eigen Formule 1 team. In 2006 werd de droom van Aguri werkelijkheid. Zijn eigen Formule 1 team was geboren:Super Aguri. Stap 1 was voltooid voor Suzuki. Maar nu hij een team had wilde hij er een compleet Japans team van maken. De eerste Japanse coureur was zo gevonden, de van BAR Honda afkomstige coureur Takuma Sato. Maar de tweede coureur zou ook een Japanner moeten worden. En de keuze viel op jawel Juyi Ide.

Met dank aan Aguri Suzuki kreeg Ide op 31-jarige leeftijd de kans om te debuteren in de F1. Ide kende Suzuki al een geruime tijd en dat werkte in het voordeel van de Japanner die amper een woord Engels sprak. Ide kreeg het tweede stoeltje bij Super Aguri. Het Formule 1 seizoen 2006 startte in Bahrein. En het was duidelijk dat Ide moest wennen aan het rijden in een Formule 1 auto. Hij reed ver achter zijn vele malen betere teamgenoot Sato en tot overmaat van ramp wist Ide in zijn debuutrace niet aan de finish te komen. Dat moest beter tijdens de tweede race. Die tweede race vond plaats in Maleisië, maar of het nou echt beter ging met Juyi kan ik niet zeggen. Na 33 ronden kwam ook aan de tweede race van Ide een vroegtijdig eind.

Al na de derde race stonds Ide’s positie onder druk. Aguri Suzuki vertelde dat Ide snel beter moest gaan presteren anders was hij zijn stoeltje kwijt. Maar dat zei hij nadat Ide zijn beste prestatie had behaald. Ide reed zowaar een race uit, maar eindigde op 2 ronden achterstand van de overwinnaar. Het gehele raceweekend in Melbourne verliep echter niet zo soepel voor Ide. Hij kreeg een staf nadat hij in de kwalifactie Rubens Barrichello zou hebben opgehouden(vrij logisch volgens mij, maar dat terzijde) en in de race spinde hij talloze keren, maar desondanks behaalde hij toch de finish.

Ide in actie op Albert Park in zijn Super Aguri

Na Australië was het tijd voor de F1 coureurs om hun kunsten te vertonen op Imola. Zoals we nu weten werd het zijn laatste kunstje.  Het zou namelijk Ide’s vierde en laatste race in de F1 zijn. Al in de allereerste ronde ging het mis. Ide ramde de achterkant van Christijan Albers en die sloeg over de kop en belande ondersteboven in de grindbak. Het kwam de Japanner op een reprimande te staan van de stewards. Maar volgens velen lag de fout niet alleen bij Ide. Het overhaaste project van Aguri Suzuki zou een van de aanleidingen zijn. Ide stapt pas vlak voor het seizoen in en had dus weinig tijd om te wennen aan de auto. Dit zou hebben meegespeelt bij het ongeluk op Imola. Maar goed dat deed er allemaal niet meer toe. Ide zou de volgende race niet meer instappen.

Op 4 mei volgde Aguri Suzuki het advies van de FIA op om Ide niet meer in te laten stappen in Super Aguri. De Europese Grand Prix op de Nürburgring zou niet gereden worden door Ide maar door de Fransman Franck Montagny. Ide degradeerde een plaatsje in de rangorde en werd testrijder van het team, waarmee hij het plaatsje overnam van de Fransman. Nog geen zes dagen naar zijn vervanging gebeurde het onvermijdelijke. Op 10 mei 2006 deed de FIA iest wat het niet vaak deed. Ide raakte zijn super licentie kwijt. Het kwijtraken van deze licentie betekende voor de Japanner dat hij niet meer in actie kon komen in de F1. Zijn teambaas Aguri Suzuki nam het nog voor Ide op, maar het mocht niet baten. De waardeloze Japanner was zijn licentie kwijt en zou niet meer terugkeren in de F1.

 

Eigenlijk kan ik wel zeggen dat Christijan Albers ervoor zorgde dat Ide uit de Formule 1 verdween. Maar dat was toch wel geheel terecht. Het ontbrak de man aan uitstraling, snelheid, inzicht, maar toch vooral heel belangrijk talent. Ide was zo’n coureur waarvan je achteraf zegt: Formule 1 onwaardig. Hoe heeft die vent ooit in een F1 auto kunnen rijden? Ik vraag het me nog steeds af. Het was werkelijk een gevaar op het circuit en dat heeft Albers ondervonden. Nogmaals compleet terecht dat deze man zijn licentie werd ontnomen, al moet ik eerlijk toegeven dat ik toch wel een klein beetje medelijden had met Ide. Ik sluit af met een klapper. Dit moment was het begin van het einde voor Juyi Ide. De eerste ronde van de race op Imola en Ide tikt Christijan Albers vanachter aan. Ide krijgt een straf en een paar weken later werd Ide verbannen uit de F1. Nog eenmaal het filmpje van de crash: